O gran dilema custodial
O principal problema que xorde tras un divorcio é a continua loita pola custodia dos fillos. Na maioría dos casos tal é o rencor existente entre ambos proxenitores que o que estes fan é utilizar aos seus fillos como meros instrumentos para facerse dano. Iso foi o que lle pasou a José.
José, veciño do Baixo Miño, divorciouse da
súa muller, perdendo así a custodia da súa filla. Pero a súa ex-parexa comezou
a manter unha actitude alienante cara a figura paterna, acusándoo de maltratar
e abusar sexualmente da súa filla. Unha vez demostrada a falsidade desas
acusacións, José fíxose coa custodia da súa filla tras unha intensa loita.
Aproveitando os intensos lazos afectivos existentes entre a nai e a filla, a
sentencia estableceu que a nai tiña dereito a ver a súa filla días festivos,
fins de semanas e días intersemanais. Isto causou consecuencias moi negativas
na pequena, xa que pasaba boa parte dos días no coche, facendo centos e centos
de kilómetros, o que perxudicaba o seu rendemento escolar e aumentaba o seu
extres.
Casos
como os de José acontecen todos os días, parexas que se rompen pero que non
saben solucionar as cousas do mellor modo posible, evitando o sufrimento dos
seus fillos. Moitos pregúntanse se o erro está en que o 85% das veces a
custodia sexa para a nai, ao que profesionais como a pedagoga Lola Martínez
explican que isto debíase á ausencia da
muller no mundo laboral nos pasados anos, mais este feito agora carece de
relevancia, xa que a muller está tan presente coma o home no traballo, polo
tanto a custodia será entregada ao proxenitor que teña máis ganas e estea en
mellores condicións de cuidar ao neno. E, dende o ámbito xurídico, o
catedrático en Dereito Civil e abogado Ángel Rebolledo Varela tamén afirma que a decisión do xuíz sempre
será a que este estime máis adecuada para os fillos, xa que a propia lei lle
outorga unha ampla marxe para iso.
Outro
gran problema é cando nun matrimonio se disputan as custodias de varios fillos.
O letrado Rebolledo afirma que cando os rapaces son pequenos a separación dos
fillos é moi excepcional, pero cando estes teñen entre 16-17 anos si que é
frecuente que o xuíz respecte a súa decisión de vivir co proxenitor que queira.
Por outra banda, dende o lado pedagóxico dísenos que a decisión dos fillos
acerca de con quen vivir é importante, pero non imprescindible, xa que hai que
ter en conta que esa decisión pode deberse a maior permisividade dun dos
proxenitores. Polo tanto, o mellor é que estean todos xuntos, pais e fillos,
compartindo responsabilidades, porque moitas veces o proxenitor que ten a
custodia vése incapacitado para coidar só aos seus fillos.
Nos
últimos meses está aparecendo unha nova alternativa, que parece a solución
idílica: a custodia compartida.
Fotografía: Mónica Penichet |
No hay comentarios:
Publicar un comentario